Maren

16 jaar, Leuven

De epidemie zit in de lucht

 maar ook in je gedachten.

Illustratie: © Iracema Steurs

De laatste tijd kan je geen stap uit je huis zetten zonder dat je moet denken aan de plaag die ons land en heel de wereld teistert. De epidemie zit in de lucht maar ook in je gedachten. Het gedicht De schaduw van de vlinder past voortreffelijk bij deze bezwarende periode. De epidemie is als een schaduw. Een schaduw achtervolgt je. Je kan hem niet altijd zien, maar hij zal er altijd zijn - tot je sterft. Hiermee wil ik zeggen dat het coronavirus nooit zal uitsterven ook al worden er duizend vaccins ontwikkeld en uitgevonden. Heel de wereld lijdt eronder, je kan niet vluchten, we moeten de epidemie samen bestrijden!

Zeker voor de jongeren is het moeilijk om zich altijd aan de steeds veranderende regels te houden. Je kan niet met volle teugen van je leven genieten en dat is soms pijnlijk. Je vrijheid is weg als burger, als kind, als jongere, als volwassene…  Alsof je gevangen zit.

De aandacht die ze ons als jongeren geven, is zeer beperkt. Ik ben wel blij dat ze de scholen toch halftijds proberen open te houden. Ik heb het gevoel dat de prioriteit van onze toekomst door de handen van de volwassenen glijdt. Het enige eervolle aan de plaag is dat het alle mensen gelijk treft en geen onderscheid maakt in huidskleur, rijk of arm…

Toch moeten we ons uiterste best doen en weten we wat fout is en wat goed. We moeten ons blijven inzetten en de moed erin houden!

Maren, 16 jaar, Leuven